W trakcie wojny francusko-pruskiej (1870-1871) wschodniopruscy strzelcy walczyli jako część 1. Dywizji Piechoty. Największe straty ponieśli pod Colombey-Nouilly, gdzie stracili, licząc zabitych i rannych, 11 oficerów, 16 podoficerów i 268 żołnierzy. W trakcie całej wojny straty jegrów wyniosły 13 oficerów, 309 podoficerów i żołnierzy, z czego poległo 4 oficerów i 81 żołnierzy. W 1884-1889 batalion stacjonował w Olsztynie.

KOŚCIÓŁ DZIĘKI BATALIONOWI

27 stycznia 1889 roku 1. Wschodniopruski Batalion Strzelców został przemianowany na 1. (Wschodniopruski) Batalion Strzelców imienia Grafa Yorcka von Wartenburga. W latach 1889-1890 stacjonował w Ostródzie. 1 kwietnia 1890 roku został przeniesiony do Szczytna. Według relacji księdza Walentego Tolsdorfa, przeniesienie batalionu strzelców do Szczytna znacząco przyczyniło się do wydania przez władze zgody na wybudowanie w Bartnej Stronie kościoła katolickiego. W batalionie miało znajdować się 80 katolików, którym zgodnie z prawem trzeba było zapewnić posługę religijną.

SZKOLENIA KARABINOWE

W połowie czerwca 1891 roku uznano, że oficjalną datą założenia batalionu jest dzień 15 czerwca 1744 roku. Z tej okazji batalion otrzymał do swojego sztandaru wstęgę z napisem: „Założony 1744 F II 1891 W II”.

W latach 1899/1900 w batalionach strzelców rozpoczęły się szkolenia z użycia karabinów maszynowych. 1 października 1901 do szczycieńskiego batalionu włączono oddział karabinów maszynowych - MG-Abteilung 1, wyposażony w sześć karabinów (Maxim wz. 08). Karabiny maszynowe trzymano w barakach. W 1903 roku chciano dla nich zbudować solidniejsze, murowane pomieszczenie.