Działka bez tajemnic
Ogórki należą do warzyw najchętniej przez nas spożywanych. Spośród innych dyniowatych najczęściej na naszych działkach uprawia się kabaczek i cukinię, rzadziej dynię olbrzymią i zwyczajną oraz patison. Dzisiaj chciałbym Państwa zainteresować a zarazem zachęcić do uprawiania cukini. W Polsce jej uprawa stała się bardzo popularna dopiero w ostatnich kilkunastu latach. Cukinia to roślina o pokroju krzaczastym, ma owoce koloru zielonego, ciemnozielonego i żółtego.
W początkowej fazie rozwoju owoce pokryte są delikatną, błyszczącą skórką, która w późniejszym okresie twardnieje. Dojrzałe owoce mogą osiągać długość nawet 50 cm. Smakosze owoców cukini mówią, że najlepsze do spożycia są te w początkowej fazie rozwoju a więc o długości kilkunastu centymetrów (10 -15 cm) i tak jak ogórki powinny być spożyte jak najszybciej po zbiorze. Cukinie są bardzo plenne i wystarczy mieć kilka roślin, aby zaspokoić liczną rodzinę i przyjaciół. Cukinia wymaga stanowiska osłoniętego, dobrze nasłonecznionego i ma wysokie wymagania wodne. Przy niedoborze wody owoce drobnieją. Wymaga więc stałego podlewania. Najlepiej uprawiać ją rok po oborniku. Cukinie rosną, silnie wytwarzając wielkie liście i dlatego nie powinno się sadzić ich gęściej niż co 1 m. Owocują aż do jesiennych przymrozków. Chociaż najsmaczniejsze są owoce w początkowej fazie rozwoju to te większe, dojrzałe są również smaczne i mogą być przechowywane nawet do 1 miesiąca.
Rozwój nowych owoców można pobudzić poprzez regularne co 2-3 dni zbieranie tych kilkucentymetrowych, nie czekając aż będą duże. Wówczas z jednego krzaka można zebrać nawet kilkadziesiąt owoców. Może się jednak zdarzyć, że cukinie nie plonują tak jak tego się oczekuje. Jedną z przyczyn małej ilości owoców może być słabe zapylenie poprzez owady. Można wówczas zapylać je własnoręcznie, przenosząc pędzelkiem pyłek z kwiatów męskich (na dłuższych szypułkach) na żeńskie.
Owoce cukini spożywamy na różne sposoby: na surowo, po ugotowaniu, duszone, grillowane, faszerowane lub marynowane. Stanowią również wspaniały dodatek do potraw warzywnych, np. do leczo oraz różnych sałatek w połączeniu z innymi warzywami. Aby zapewnić zbiór owoców tych kilkucentymetrowych i tych dojrzałych należy uprawiać kilka roślin (np. 4), z których na jednych będziemy zbierać regularnie, a na innych pozwolimy rosnąć do dojrzałości. Ze sprawdzonych odmian cukini dobre efekty osiąga się zwłaszcza przy uprawie takich odmian jak: Astra Polka, Soraya – koloru zielonego oraz Atena Polka F1 – oryginalnego koloru pomarańczowego.
Stanisław Stefanowicz
WYBRANE PRZEPISY Z CUKINIĄ
1. Cukinię obrać ze skórki, pokroić w kostki 2 – 3 cm (po wydrążeniu komory nasiennej), włożyć do wrzącej wody osolonej do smaku i zagotować do miękkości, odcedzić, włożyć na talerz, dodać 1 -2 łyżeczki masła, odrobinę ketchupu i tak spożywać.
2. Cukinię przygotować jak wyżej, dodatkowo pokroić 3 -5 plasterków kiełbasy w makaroniki (najlepsze z salami) i ułożyć na talerzu – danie pożywne i doskonale smakuje.
3. Szybkie danie obiadowe na 4 osoby.
Cukinię pokroić w kostkę i zagotować jak w poprzednich przepisach i odcedzić. Konserwę turystyczną 300 g (najlepiej z Morlin) pokroić w
kostkę grubości około 1 cm. 3 obrane cebule pokroić w połówki a następnie w półtalarki i na rozgrzanej patelni z olejem podsmażyć do miękkości. Następnie na patelnię wyłożyć pokrojoną konserwę, podgrzać, dodać pokrojony z 3 ząbków czosnek, 200 g śmietanki, 2 łyżeczki koncentratu pomidorowego, dobrze wymieszać i podgrzać około 3 minuty. Można do smaku przyprawić „warzywką”, ewentualnie dodać odrobinę mleka lub wody do zwiększenia objętości sosu. Odcedzoną cukinię wyłożyć na talerze i na nią z patelni odpowiednią porcję przygotowanej potrawy. Zapewniam, że tak przygotowane danie będzie również smakować doskonale.