2 maja 2005 r. mija 70. rocznica śmierci marszałka Józefa Klemensa Giniatowicza Kościeszy Piłsudskiego.
1
W okresie PRL postać wielkiego dowódcy, świadomie pomijana w podręcznikach i na lekcjach historii Polski, znalazła wreszcie należne miejsce w jej najnowszych dziejach.
Działacz PPS, towarzysz "Wiktor", niestrudzony organizator Oddziałów Strzeleckich w Galicji, ukochany komendant I Brygady Legionów, więzień Magdeburga, naczelnik państwa i wódz naczelny Armii Polskiej, marszałek Polski, dwukrotny premier rządu, wieloletni minister spraw wojskowych i generalny inspektor Sił Zbrojnych.
Działalność Józefa Piłsudskiego miała decydujący wpływ na odradzanie się Polski po 123 latach niewoli i wiązała się z umacnianiem jedności państwa, z wojną polsko-radziecką w latach 1919-1920 i wygraną słynną bitwą warszawską, zwaną powszechnie Cudem nad Wisłą, ale też z zamachem majowym w roku 1926, z niedemokratycznymi rządami sanacji, których symbolem były Brześć i Bereza Kartuska.
Jednakże nawet najwięksi, najzagorzalsi jego przeciwnicy i wrogowie nie mogli zaprzeczyć wielkiej, dozgonnej miłości marszałka do Polski i Polaków, nieustannej troski o dobro i przyszłość Narodu Polskiego oraz ogromnej skromności (także finansowej) i uczciwości w życiu publicznym i osobistym.
W tym kontekście Józef Piłsudski może być niedoścignionym wzorem dla całej obecnej klasy politycznej i aktualnie rządzących.
Marszałek osobiście zdecydował o losach swych szczątków doczesnych: serce na wileńską Rossę do grobu, obok prochów matki, ciało na krakowski Wawel.
Na Litwę narodowa relikwia powędrowała w uszczelnionym, szklanym naczyniu, owiniętym bandażami nasączonymi żywicą. Na czarnej, marmurowej płycie nagrobkowej cmentarza na Rossie umieszczono prosty napis: "MATKA I SERCE SYNA".
W kwietniu 1936 roku jeden z najbliższych współpracowników i przyjaciel Marszałka, gen. bryg. Gustaw Orlicz-Dreszer napisał: "Życie wielkiego człowieka jest nieprzebraną skarbnicą, z której czerpać mogą liczne pokolenia otuchę, wiarę w przyszłość i zachętę do mocnego, wytężonego życia. Potężna postać marszałka Józefa Piłsudskiego uderza przede wszystkim ogromem pracy, dokonanej z serdeczną myślą o lepszej doli Narodu Polskiego. Uczmy się kochać Polskę i pracować dla niej, wzorując na czynach wielkiego polskiego hetmana".
Z całą pewnością to mądre i piękne przesłanie możemy powtórzyć po stokroć wszystkim Polakom w 70. rocznicę śmierci Marszałka.
Tadeusz Jan Bogusz
2005.05.11