„Recykling – ratunek dla środowiska to cykl dziesięciu artykułów, w których przybliżymy naszym Czytelnikom zasady selektywnej zbiórki różnego rodzaju odpadów i zachęcimy do tej formy troski o środowisko. W kolejnych publikacjach zajmiemy się problematyką związaną z odzyskiwaniem surowców wtórnych, pokażemy też, jak radzą sobie z tym mieszkańcy powiatu szczycieńskiego oraz samorządy. Będziemy również podpowiadać, jak pozbyć się m.in. elektrośmieci oraz odpadów niebezpiecznych oraz co zrobić ze starym samochodem. W pierwszym odcinku cyklu skupimy się na ogólnych zasadach selektywnej zbiórki odpadów.
ODZYSKUJEMY ZA MAŁO
Papier, butelki, metalowe puszki, szkło – czy wyrzucając je w ogromnych ilościach do kontenerów na śmieci zdajemy sobie sprawę, że w ten sposób pozbywamy się cennych surowców wtórnych? Każdy z nich może być przecież odzyskany i ponownie przetworzony. W przeciwnym razie trafi na składowisko, gdzie zalegając przez długi czas zanieczyści środowisko. Sposobem na odzyskanie przydatnych do recyklingu odpadów jest ich selektywne zbieranie , czyli gromadzenie w oddzielnych pojemnikach przeznaczonych do poszczególnych rodzajów odpadów. Na terenie wielu miast i osiedli wiejskich rozstawione są takie pojemniki. Jak się jednak okazuje, wciąż w niewystarczającej ilości. W Polsce ciągle jeszcze nie uzyskujemy zadowalających efektów wyrażonych ilościami zbieranych w ten sposób odpadów. Według statystyk zaledwie 2% całości wytwarzanych w kraju odpadów zbieranych jest w sposób selektywny. Z produkowanych w Polsce w ciągu roku 12 mln ton, selektywnie zbiera się tylko ok. 250 tys. ton. Oznacza to, że na statystycznego Polaka przypada jedynie 6 kg wyselekcjonowanych odpadów rocznie. Inne kraje Unii Europejskiej są od nas pod tym względem lepsze. Tam poziom odzyskiwanych odpadów sięga 20%. Przykładem mogą być Niemcy, gdzie każdy obywatel zbiera selektywnie prawie 80 kg odpadów.
JAK TO SIĘ ROBI?
Selektywne zbieranie odpadów może się odbywać w różny sposób. Najczęściej spotykanym jest system oznakowanych kontenerów ustawionych na terenach osiedli mieszkaniowych lub w centrach handlowych. Inna metoda to tzw. system worków. Polega on na tym, że firma zajmująca się odbiorem od mieszkańców odpadów komunalnych dostarcza worki, w których każdy właściciel posesji gromadzi oddzielnie papier, szkło, tworzywa sztuczne i metale. Z takiego sposobu selektywnej zbiórki korzystają m.in. mieszkańcy domów jednorodzinnych w Szczytnie. Po zapełnieniu worków przekazuje się je firmie wywozowej, która dostarcza odpady do sortowni. Tam następuje ostateczne przygotowanie poszczególnych surowców wtórnych do gospodarczego wykorzystania. Rozwiązaniem mogą być również tzw. centralne punkty gromadzenia i segregacji odpadów, szczególnie popularne w wielu krajach Europy Zachodniej. Są to miejsca ogrodzone, nadzorowane, wyposażone w szereg kontenerów. Mieszkańcy mogą przynosić lub przywozić do tych punktów wysegregowane wstępnie różne odpady, nie tylko „tradycyjne” surowce wtórne, lecz także odpady organiczne, np. z pielęgnacji ogrodów czy wielkogabarytowe (np. pralki, lodówki, stare meble) oraz niektóre odpady niebezpieczne, takie jak baterie, świetlówki, pozostałości farb, lakierów itp. W Polsce jak dotąd ta forma gromadzenia odpadów się nie przyjęła.
SORTOWNIE
W systemie selektywnej zbiórki odpadów niezbędnym elementem są sortownie . To instalacje, gdzie w sposób mechaniczny lub ręczny następuje dodatkowe „podczyszczenie” odpadów gromadzonych w ramach selektywnej zbiórki. W obiektach tych następuje uszlachetnienie odpadów, co pozwala na uzyskanie jednorodnych surowców wtórnych, odpowiadających wymogom określonym przez odbiorców. W sortowni przygotowuje się je też do transportu poprzez prasowanie, belowanie czy mielenie. Obecnie w Polsce funkcjonuje około 80 sortowni odpadów komunalnych.
Anna Kowalska
(Źródło: recykling.pl)
PAPIER – pojemnik niebieski
Wrzucamy:
gazety, książki w miękkich okładkach lub po usunięciu twardych, katalogi, prospekty, tekturę, worki papierowe, papier pakowy, ścinki drukarskie
Nie wrzucamy:
opakowań z jakąkolwiek zawartością, lakierowanego lub foliowanego papieru z folderów reklamowych, tapet, kalki, papieru termicznego, zatłuszczonego i brudnego papieru, opakowań wielomateriałowych (np. kartoników, opakowań tetra pak), artykułów higienicznych.
Uwaga – bardzo ważne jest, aby makulatura nie była mokra!
SZKŁO
Ważne: szkło bezbarwne wrzucamy do pojemnika białego, szkło kolorowe – do zielonego.
Wrzucamy:
butelki szklane, słoiki, szklane opakowania po kosmetykach.
Nie wrzucamy:
szkła płaskiego (np. szyby okienne, samochodowe, szkło zbrojone, lustra), szklanek, kieliszków, szkła kryształowego, naczyń żaroodpornych, ceramiki (fajans, porcelana, naczynia typu arco, doniczki, miski, talerze), szkła okularowego, żarówek, świetlówek, kineskopów, szklanych opakowań farmaceutycznych i chemicznych z jakąkolwiek zawartością.
TWORZYWA SZTUCZNE – METALE, PLASTIK – pojemnik żółty
Wrzucamy:
butelki typu PET, plastikowe opakowania, pojemniki i kubki (po jogurtach, szamponach), folie, reklamówki, puszki aluminiowe po napojach, konserwach.
Nie wrzucamy:
styropianu, opakowań po farbach, lakierach, chemikaliach, oleju, zużytych akumulatorów, baterii.
CZY WIESZ, ŻE ...
... wyrzucone w ciągu roku butelki plastikowe ustawione jedna na drugiej utworzyłyby wieżę o wysokości 28 mln km, tj. odległość Ziemia – Księżyc razy 73.
... wyprodukowanie 1 tony papieru z makulatury chroni 17 drzew przed wycięciem.
ZAGADKA
Co wrzucamy do pojemnika na papier?
a) zeszyty, gazety, worki papierowe, tekturę
b) butelki, słoiki bez nakrętek
c) opakowania po farbach i lakierach
Dziecko, które jako pierwsze zgłosi się do redakcji „KM” i odpowie prawidłowo na pytanie otrzyma nagrodę-niespodziankę.
Dofinansowano ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Olsztynie
