25 kwietnia 1892 roku otwarto w Szczytnie prywatną szkołę dla chłopców, którą kierował nauczyciel Rhein. Szkoła ta była nastawiona na naukę na poziomie gimnazjalnym. 1 października 1909 roku przejęło ją miasto, które powołało Miejskie Gimnazjum Realne w stanie organizacji.

LEKCJE W DOMU RZEŹNIKA

Do czterech klas uczęszczało wówczas 65 uczniów. W szkole nauczało czterech nauczycieli, którymi kierował Schmadalli. W kwietniu 1913 roku gimnazjum zostało podporządkowane prowincjonalnemu kolegium szkolnemu, a dyrektorem placówki mianowano dr. Waltera z Gliwic, pod którego zarządem pracowało już siedmiu nauczycieli, uczących 135 uczniów. W 1921 roku uczniów było już 247. Pierwszy „roczny egzamin” odbył się tu w marcu 1914 roku. W 1918 roku kierowanie szkołą objął Bunnemann, za którego czasów placówkę przekształcono w ogólnokształcącą. Uczono tu między innymi języka francuskiego, angielskiego i łaciny. Przed wojną pomieszczenia lekcyjne mieściły się w domu rzeźnika Guni. Po wojnie część klas znajdowała się w domu Digneß oraz w należącym do miasta budynku na rogu ulicy Cesarskiej (Polskiej) i Schlachthofstraße (Wasińskiego). Szkoła korzystała z sali gimnastycznej seminarium nauczycielskiego. W Wielkanoc 1922 roku odbył się pierwszy egzamin ukończenia szkoły. Zajęcia odbywały się też w sąsiednim, zajmowanym przez lokatorów budynku. Biblioteka była rozproszona i częściowo przechowywano ją w magazynie.