Pierwsza karczma w Jedwabnie od czasów krzyżackich istniała w miejscu, gdzie na początku XX wieku znajdowała się „karczma Zielonki”, której to budynek polscy mieszkańcy Jedwabna po II wojnie światowej powszechnie znali jako „Dom Tomalskich”.

Karczma Zielonki

Od czasów krzyżackich w rogu przy zbiegu głównej ulicy i dzisiejszej ulicy Odrodzenia zwanej „Małą Drogą” lub „Kościelną” znajdowała się najstarsza karczma w Jedwabnie, która powstała przed 1400 rokiem. Wspomina o niej dokument z 1397 roku mówiący o obowiązku zapłaty przez karczmarza dwóch grzywien czynszu. Księgi czynszowe Zakonu podają, że w latach 1417-1437 karczmarz w Jedwabnie musiał płacić półtorej grzywny czynszu rocznie. W tamtych czasach w karczmach nie tylko pito i ucztowano, ale także prowadzono handel. W 1513 roku ostatni wielki mistrz krzyżacki Albrecht Hohenzollern nadał naszemu drogiemu i wiernemu Szymonowi, karczmarzowi w Gedwabenen (Jedwabno), za dotychczasową wierną i sumienną służbę dla naszego Zakonu, przywilej na karczmę i przynależące do niej dwa łany ziemi. Karczma otrzymała też przywilej na wyrabianie własnej produkcji piwa i wina. Browar o metrowych murach i typowej dla Krzyżaków technice budowlanej znajdował się na działce, na której po II wojnie była siedziba Nadleśnictwa Jedwabno. W latach 1579, 1661 i 1728 w Jedwabnie wymienia się rodzinę karczmarzy Wippichów. Przed 1900 rokiem właścicielem tej gospody był Wilhelm Zielonka, ale wskutek „osobliwych okoliczności” stracił prawo do wyszynku alkoholu i potem prowadził tylko sprzedaż żywności, tekstyliów i towarów gospodarstwa domowego. W 1906 roku kupił ją Otto Brettschneider i otworzył w niej pierwszą aptekę w Jedwabnie. W 1912 roku kupiec Alfred Senff (1881-1958) na miejscu stajni dla gości przy dawnej karczmie Zielonki wybudował nowoczesny budynek mieszkalno-usługowy, w którym otworzył sklep z tkaninami, tekstyliami i butami. Był to prawdziwy „Dom Towarowy”. Alfred Senff prowadził go do 1945 roku.