Przez kilka ostatnich tygodni publikowaliśmy wspomnienia pochodzącego z Kresów Wschodnich Leona Szycika, który jako dziecko, wraz z rodziną, trafił pod koniec II wojny światowej na roboty przymusowe do Lipnik. W tym numerze przedstawiamy historię tej miejscowości leżącej w gminie Jedwabno.
SPÓR O KOŚCIELNĄ ŁAWKĘ
Lipniki to dawny majątek rycerski należący do wsi Jedwabno. Dokładna data jego założenia nie jest znana. Przypuszcza się, że istniał już w czasach krzyżackich. Pierwsza wzmianka na temat Lipnik pochodzi ze sprawozdania z wizytacji jedwabieńskiej parafii ewangelickiej w dniu 25 lipca 1687 roku, dokonanej przez rewizora Christiana Wilhelma von Derschau. Dowiadujemy się z niego, że H. Birnhauer z Lipnik pozostawał w sporze z innym możnym parafianinem, H. Drauschwitzem. Spór dotyczył ławki zajmowanej przez nich w kościele. Kolejna wzmianka o Birnhauerze pochodzi ze sprawozdania z 1697 roku. Z przekazów tych dowiadujemy się, że już ojciec Birnhauera był właścicielem Lipnik. Król pruski Fryderyk II Wielki zapisał Lipniki porucznikowi Schmidtowi, wraz z podniesieniem go do stanu szlacheckiego. Dokument wydany przez Fryderyka Wielkiego przechodził później z rąk do rąk kolejnych właścicieli, aż do ostatniego z nich przed 1945 rokiem.
KOLEJNI WŁAŚCICIELE
Porucznik Schmidt sprzedał Lipniki porucznikowi Rastowi. Później majątek znajdował się w posiadaniu rodziny Fleischerów. W 1848 roku w Lipnikach znajdowało się 7 budynków mieszkalnych. W 1873 roku jako właściciela majątku wymieniono Richarda Godczeba.