W karczmach

W wcześniejszych wiekach, oprócz browarów miejskich i zamkowych, piwo warzyły browary w karczmach, ale tylko w tych, które miały stosowny, pozwalający na taką działalność przywilej.

W powiecie szczycieńskim takie przywileje karczmy otrzymały dosyć późno i w zasadzie w czasach krzyżackich musiały one sprzedawać wyłącznie piwo warzone w Szczytnie i Pasymiu. Produkcja piwa w karczmach w całości szła na własne potrzeby. W drugiej połowie XIX wieku warzenie piwa w tych miejscach stawało się coraz rzadsze. Najdłużej prowadziła tę działalność prawdopodobnie karczma w niewielkim obecnie Chochole. W pierwszej połowie XIX wieku funkcjonował tu urząd dominialny (zajmował się on sprawami skarbowymi, podatkowymi i miał nadzór policyjny nad ludnością chłopską), pod który podlegały między innymi Rozogi, Świętajno, Spychowo i Lipowiec. W związku z tym przybywało tu wielu interesantów, a zebrania odbywały się w należącej do wójta karczmie, która oferowała piwo i gorzałkę własnej produkcji. Działalność browarnicza w Chochole była jeszcze wzmiankowana w latach siedemdziesiątych XIX w.

Rozogi, Dźwierzuty, Wielbark

Małe, powiązane z gospodami, browary utrzymały się również długo w największych wsiach powiatu szczycieńskiego. W Rozogach na przełomie XIX i XX wieku browar funkcjonował w gospodzie należącej do rodziny Pilskych.

Piwo warzono również w Dźwierzutach. Jako właściciele browaru na przełomie XIX i XX wieku wymienieni są tu: Caroline Göbel, Christ. Göbel oraz Oskar Göbel. Z Dźwierzut znana jest czerwona porcelanka (porcelanowy korek od butelki) z napisem „W. Karassch Mensguth”, której jak na razie nie udało się przypisać żadnemu browarnikowi ani kupcowi.

W Wielbarku, podobnie jak w Pasymiu i Szczytnie, funkcjonował browar miejski, w którym mieszczanie wspólnie warzyli piwo.