Czas wakacji sprzyja częstszym pobytom w pensjonatach i hotelach. W czasie podróży lub wakacji mamy ze sobą wiele cennych przedmiotów, które pozostawiamy w wynajętych pokojach. Często obawiamy się pozostawić tam cenną rzecz, dlatego też warto wiedzieć więcej w tej materii.
Odpowiedzialność hotelarza za rzeczy osoby korzystającej z jego usług powstaje z chwilą ich wniesienia. Hotel nie może swojej odpowiedzialności ograniczyć ani wyłączyć poprzez ogłoszenie, w którym stwierdzi, że za rzeczy gościa nie odpowiada. Odpowiedzialność hotelarzy opiera się na zasadzie ryzyka, co oznacza, że jest ona niezależna od winy hotelarza, jak również osób przez niego zatrudnionych. Tak surowe rozwiązanie przyjęto dlatego, że do pokoi hotelowych ma dostęp wielu pracowników. Gość hotelowy nie ma obowiązku stałego nadzoru swoich rzeczy. Naczelną zasadą hotelarzy jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony mienia swoich klientów.
Odpowiedzialność materialna hotelarza za szkody spowodowane utratą lub uszkodzeniem rzeczy wniesionych przez gości jest określona z góry ustalonym limitem. W stosunku do jednego gościa maksymalna odpowiedzialność ograniczona jest do kwoty równej 100-krotnej cenie wynajęcia pokoju, liczonej za jedną dobę (w praktyce kwota ta może mieć zastosowanie w przypadku utraty lub uszkodzenia więcej niż jednej rzeczy). Odpowiedzialność za jedną rzecz jest niższa i nie może przekroczyć wysokości 50-krotnej należności za zakwaterowanie liczonej za dobę. Podstawa wyliczenia odszkodowania będzie również zależeć od liczby osób zajmujących pokój. Jeżeli poszkodowany gość mieszka z innymi osobami, będzie ją stanowić należność w stosunku do jednej osoby, czyli cena pokoju zostanie podzielona pomiędzy liczbę zajmujących go gości, np. za wynajęcie pokoju dla dwóch gości hotel pobiera opłatę 200 zł, to należność za nocleg jednej osoby należy ustalić w wysokości 100 zł. Przy zaginięciu jednej rzeczy hotel odpowiada maksymalnie do wartości 5000 zł.
Na podkreślenie zasługuje fakt, że wskazane limity odszkodowań nie dotyczą przypadków, gdy utrzymujący zarobkowo hotel przyjął rzeczy na przechowanie albo odmówił ich przyjęcia, mimo że był do tego zobowiązany. Podobnie jest w sytuacji, gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa hotelarza lub osoby u niego zatrudnionej. Utrzymujący zarobkowo hotel lub podobny zakład jest obowiązany przyjąć na przechowanie pieniądze, papiery wartościowe i cenne przedmioty, w szczególności kosztowności i przedmioty mające wartość naukową lub artystyczną. Może odmówić przyjęcia tych rzeczy tylko wówczas, jeżeli zagrażają one bezpieczeństwu albo jeżeli w stosunku do wielkości lub standardu hotelu albo podobnego zakładu mają zbyt dużą wartość lub gdy zajmują zbyt dużo miejsca.
Agata Gołaszewska - Horak