...od przyjaciół i rodziny. Wprawdzie o wieku kobiety mówić nie wypada, ale tak się składa, że „sześćdziesiąt lat minęło jak jeden dzień”, więc o jubileuszowych obchodach będzie opowiadał ten felieton. Urodziłam się 1 lipca w Szczytnie. Moja mama zawsze powtarzała i to potwierdza, że urodziłam się w czepku. Wiadomo, tacy ludzie ponoć mają więcej szczęścia niż rozumu. Nie mnie oceniać czy mam dobrze poukładane w głowie, ale szczęście zawsze mi dopisywało. Właśnie szczęściem są ludzie, którzy we właściwym momencie pojawiają się na mojej drodze życia i sprawiają, że wszystko jest piękne, łatwe i przyjemne.

Pomysłów na wyprawienie urodzin miałam wiele. Pierwszy, to rejs statkiem Chopin po mazurskich jeziorach; drugi, to spływ kajakowy jedną z malowniczych rzek; trzeci, to wyprawa do Ogrodów Romantyzmu w Opinogórze; czwarty... Mogłabym wyliczać w nieskończoność, ale wiadomo wszystkie plany weryfikuje życie i rodzina. Organizacją uroczystości zajęły się moje dzieci. Synowa oznajmiła mi, że o 12.00 mam stać przed blokiem, bo specjalnie dla mnie wystąpi Zespół „Mazowsze” oraz zaśpiewa Chór „Słowiki”. Dodała, że mam być piękna, ponieważ wszystko zostanie nagrane przez TVN. W wielkich emocjach przygotowywałam się do obchodów, zdając sobie sprawę z faktu, że coś naprawdę się święci. Tuż przed hejnałem mariackim dostałam kopertę oraz pudełeczko. W pudełku był klucz, zaś w kopercie znalazłam misternie wygrawerowany puzzel oraz kartkę z takim oto tekstem: Ten klucz skrzynię pełną skarbów otwiera, ale do niej trudna droga się rozpościera. Dlatego zadajemy pytanie: czy jesteś gotowa podjąć wyzwanie? Powiedz TAK i zobaczysz co się stanie!. Oczywiście powiedziałam „tak” (czy miałam jakieś wyjście?). Wówczas otrzymałam drugą kopertę, w której znalazłam misternie wygrawerowany, drewniany puzzel oraz kartkę, na której było napisane:  Przed Tobą pierwsza łatwa zagadka.