Gmina Szczytno kosztem blisko 600 tys. złotych buduje asfaltową drogę w Nowinach. Nie wszyscy będą się mogli w pełni cieszyć z inwestycji. Nie dotrze ona m.in. do posesji jednej z mieszkanek, Natalii Woś. Kobieta czuje się pokrzywdzona i narzeka, że po deszczu tonie w błocie. Wójt Sławomir Wojciechowski odpowiada, że na razie nie ma możliwości innego poprowadzenia drogi, bo wymagałoby to odrębnej dokumentacji.
limg("10_FOTO.JPG", "Nowa droga do posesji Natalii Woś nie dotrze. Po deszczu kobieta
i jej dzieci nadal będą brodzić w błocie");
OMINIĘTA POSESJA
W Nowinach powstaje nowy, około kilometrowy odcinek drogi. Koszt jej budowy wynoszący 596 tys. zł w całości pokrywa gmina Szczytno. Ta potrzebna inwestycja cieszy mieszkańców, którzy już wkrótce będą się przemieszczać po wsi w komfortowych warunkach. Niestety, nie wszyscy mają powody do radości. Inwestycja nie dotrze do dwóch domów znajdujących się blisko centrum miejscowości. W jednym z nich, przy nieutwardzonym odcinku, mieszka 7-osobowa rodzina Natalii Woś. Zdaniem kobiety, skoro gmina realizuje takie duże zadanie, to nie powinno być większego problemu z tym, by drogę pociągnąć pod jej dom. Teraz, po większych opadach deszczu, fragment traktu pokrywa błoto, przez co poruszanie się po nim to prawdziwa męka. - Trudno tędy przejechać samochodem. Kiedy prowadzę dziecko do przedszkola, tonę po kostki w błocie – żali się pani Natalia. Dodaje, że gmina niedawno zbudowała w tym miejscu kanalizację. Po realizacji inwestycji na drodze została glina, a przecież jeżdżą tędy i ciągniki, i chodzą krowy. To powoduje, że trakt często przypomina rozmiękłą breję. Mieszkanka przyznaje, że wójt Sławomir Wojciechowski informował, że obecnie nie ma możliwości doprowadzenia drogi do jej posesji, bo na to potrzebny byłby odrębny projekt. Rozmawiała też z projektantem. Ten wytłumaczył jej, że jedyną osobę decyzyjną mogącą ująć ten fragment drogi w całej inwestycji, jest wójt.
- Nie rozumiem tej sytuacji. W Warchałach, gdzie są trzy domy na krzyż, zrobiono ulicę – nie kryje rozgoryczenia, dodając, że łatwiej byłoby jej pogodzić się z decyzją wójta, gdyby mieszkała na oddalonej wsi kolonii.