WIEŚ NA LICHEJ ZIEMI

Lesiny Wielkie miały istnieć już pod koniec XVI w. Gustaw Leyding podaje, że liczyły one wówczas 15 włók, a kolejne włóki były dodane do już istniejącego areału.

Jednak w literaturze niemieckiej o tym się nie wspomina. Oficjalnie Lesiny lokowano 16 czerwca 1684 r. na 12 włókach słabej, wręcz piaszczystej i zabagnionej ziemi. Lokatorem był Krzysztof Sobotka z Sendrowa. Również w 1684 r. Filip Michael otrzymał przywilej na prowadzenie gospody. W 1767 r. mieszkało tu 21 chłopów szkatułowych. Pod koniec XVIII w. obszar wsi został powiększony o tereny należące wcześniej do Lasów Korpelskich. W 1813 r. mieszkańcy Lesin utracili za odszkodowaniem prawo do pozyskiwania drewna z państwowych lasów. Po separacji gruntów w oddaleniu od wsi powstało wiele nowych gospodarstw.