CIASNA SZKOŁA

Pierwsza jednoklasowa szkoła funkcjonowała w Olszynach od początku XVIII w.

Mieściło się w niej również mieszkanie nauczyciela. Wraz ze wzrostem liczby mieszkańców potrzebny był większy budynek. W 1800 r. zbudowano nową szkołę, w której były dwie duże klasy i mieszkanie dla nauczyciela. Drugi nauczyciel wynajmował mieszkanie prywatnie. Utrzymanie szkoły i dwóch nauczycieli było dla wsi dużym obciążeniem. Gdy świadczenia na utrzymanie szkoły były podnoszone, to zdarzało się, że dochodziło do buntów. 100 lat później budynek znowu okazał się być za ciasny. Wynajęto wtedy na potrzeby szkoły jedną salę u stelmacha Schiwego. Drewniany budynek groził zawaleniem już przed I wojną światową. Pełnił on funkcję szkoły do 1927 r., kiedy to został sprzedany i zbudowano nową szkołę, która była ozdobą wsi. Budynek ten spłonął w 1945 r.

TRUDNA MELIORACJA

Olszyny nie były położone w terenie mocno zabagnionym, nie mniej jednak konieczne okazało się stworzenie odpowiedniego odwodnienia. W 1869 r. wykopano dwa kanały (wschodni i zachodni). Prace te nie przyniosły odpowiedniego rezultatu. By melioracja na tych terenach mogła przebiegać sprawnie, konieczna była współpraca z władzami po drugiej stronie granicy. Nie było to możliwe za rządów carskich, gdyż na terenach przygranicznych celowo ze względów strategicznych utrzymywano zabagnienie. Sytuacja poprawiła się dopiero, gdy po I wojnie światowej władze polskie zgodziły się na pogłębienie w okolicach Chorzel rzeki Orzysz.

OTWARCIE NA ŚWIAT

Olszyny miały bardzo korzystne połączenia komunikacyjne.