I wojna

31 lipca 1914 r. wojska niemieckie ostrzelały kurpiowskie wsie znajdujące się po drugiej stronie granicy.

20 sierpnia przez Rozogi wtargnęła do Prus Wschodnich część dowodzonej przez generała Samsonowa Armii Narew. Jej żołnierze stoczyli przegraną bitwę pod Stębarkiem (w terminologii niemieckiej pod Tannenbergiem). Rosyjskie kolumny maszerowały przez wieś przez trzy dni. Prawie wszyscy mieszkańcy uciekli. Rosjanie rabowali i niszczyli mienie. Najgorzej zachowywali się w trakcie odwrotu. W listopadzie 1914 r. Rosjanie ponownie wdarli się na Mazury. Z Rozóg zabrali ze sobą 11 osób. Kilku mieszkańców zamordowali. W wyniku wojny w Rozogach zniszczonych zostało 54 budynków mieszkalnych i 158 budynków gospodarczych. Życie straciło 72 mieszkańców wsi.

Po I wojnie światowej po początkowych trudnościach nastąpił dalszy rozwój wsi. W Rozogach było 50 warsztatów rzemieślniczych, 13 sklepów. Największymi zakładami były tartaki należące do: Ensta Fechnera (w latach 30. zbankrutował i został wykupiony przez Fechnera ze Szczytna), Johanna Krügera i Gottlieba Odlozinskiego, cegielnie Josepha Olschinskiego i Otto Konopatzkiego oraz mleczarnia Rudolfa Helmkego. W 1921 r. wieś została zelektryfikowana. Jednak głównym zajęciem mieszkańców było nadal rolnictwo. W 1938 r. we wsi było 180 gospodarstw rolnych.