Krzyżacy zbudowali w Jedwabnie pomiędzy 1370 a 1380 rokiem drewniano-ziemny zameczek myśliwsko-obronny, prawdopodobnie na miejscu dawnego gródka Prusów. Zameczek w Jedwabnie przetrwał do 1827 roku.

Strażnica myśliwska

Pastor Caspar Hennenberger (1529–1600) w 1584 roku wydał „Krótki i prawdziwy opis kraju w Prusach”, gdzie na podstawie wcześniejszych kronik przedstawił między innymi krótki opis Galindii, krainy dawnych Prusów, na terenie której za czasów krzyżackich powstało Jedwabno. O „Galinder Land” czyli „Ziemi Galindzkiej” pastor Hennenberger napisał tak: Tę ziemię Zakon zastał opuszczoną. Jak stała się ona pustą, można znaleźć we wszystkich Pruskich Kronikach, stąd przytaczanie tego nie jest konieczne. Ale ona także i dzisiaj w wielu miejscach jest pusta. Okrutna dzicz, bagna, mokradła i jeziora są w środku niej. Swą nazwę ma od Galindo, syna króla Wejdewuta, który to miał swą siedzibę na wysokiej górze, którą jeszcze to nazywa się Galindzką Górą. Graniczyła z Mazowszem, granicą także była rzeka Łyna, inne granice pozostają nieznane. Wedle Hennenbergera, Zakon Krzyżacki na Ziemi Galindzkiej wybudował zamek i miasto Nidzica, zamek Szczytno, miasto Pasym, miasto i zamek Barczewo, zamek Szestno, miasto Mrągowo, zamek Giżycko oraz strażnice myśliwskie Spychowo, Majcz, Wielbark, Jedwabno i Rozogi. W 1595 roku Hennenberger napisał o zameczku w Jedwabnie: Gedwabenen ma mały zamek myśliwski (Jagdbude) na starym wzgórzu zamkowym i wiele jeleni jest tam łapanych.