Najstarszą częścią Jedwabna zamieszkiwaną przez jego mieszkańców od czasów krzyżackich jest obecna ulica Odrodzenia, nazywana też Kościelną, która była naturalnym przedłużeniem drogi prowadzącej wzdłuż kościoła, zameczku oraz pierwszej karczmy i korzystała z tych samych naturalnych walorów obronnych.

Najstarsi mieszkańcy

W opisie z 1595 roku wskazano: Na południe od małego wzgórza zamkowego leży miejscowość Gedwabenen. Rzeczywiście, zameczek w Jedwabnie był położony na stosunkowo „małym wzgórzu” a wskazana ulica Odrodzenia leży dokładnie na południe od niego. Fakt, że była to najstarsza zabudowa mieszkańców Jedwabna potwierdza jeszcze jeden element. Do 1945 roku wielu mieszkańców tej ulicy nosiło nazwiska, jakie posiadali pierwsi wymienieni w dokumentach mieszkańcy Jedwabna: Loch, Konietzka czy Waschto. Szczególnie dużo na tej ulicy w 1945 roku mieszkało Lochów. Zaczynał ją mieszkający naprzeciw najstarszej karczmy w Jedwabnie Gottlieb Loch a na jej końcu mieszkało aż trzech Lochów: Adam Loch, Emil Loch i Fritz Loch. Dokument z 1600 roku wymienia z kolei mieszkańców Jedwabna o następujących nazwiskach: Kadelka, Konietzka, Loch, Monsko, Gobia, Kutrieb, Piwko, Maslo, Matyka, Korsien, Schmolka, Rimek, Kuzko, Kopka, Schnuda, Grizek i Waschto. Z czasem ulica ta utraciła swoje znaczenie na rzecz powstałej później „Głównej Ulicy” i wskutek tego zaczęła być nazywana „Małą Drogą”.