STOLARZ I GÓRNIK
Jan Lippert urodził się 3 marca 1877 r. w Klonie. Był synem stolarza Wilhelma i Ewy Sadłowskiej.
Przy ojcu uczył się stolarstwa. W latach 1895 - 1898 kształcił się w zawodzie i pracował w głębi Niemiec. W Metzu odbył służbę wojskową. Na Mazury wrócił w 1900 r., prowadził wówczas warsztat stolarski ojca. W 1901 r. ożenił się z Marią Bogumił z Zawojek. W 1905 r. ponownie wyjechał do pracy w kopalni w Westfalii. Zaangażował się tam również w pracę społeczną. Pełnił funkcje skarbnika, sekretarza i przewodniczącego Związku Górników Zjednoczenia Zawodowego Polskiego. Przed I wojną światową podjął współpracę ze szczycieńskim „Mazurem”, w którym zamieszczał artykuły pod pseudonimem Jonek z Buku oraz z Mazurską Partią Ludową. Zaangażował się w kampanię wyborczą Zenona Eugeniusza Lewandowskiego, polskiego kandydata do Reichstagu. Działał również w Narodowym Stronnictwie Robotników w Westfalii. W trakcie I wojny światowej służył w armii niemieckiej. Z wojska zwolniono go w 1917 r., z powodu odniesionych ran. Po zwolnieniu pracował w kopalni. W 1918 r. reprezentował Związek Górników w Radach Robotniczych.
DZIAŁALNOŚĆ PLEBISCYTOWA
W czerwcu 1919 r. wrócił na Mazury z zadaniem przygotowania dla polskiego wywiadu raportu na temat sytuacji plebiscytowej. W lipcu został aresztowany w Świętajnie i uwięziony.