To niezwykle atrakcyjne pod względem wędkarskim i przyrodniczym jezioro leży na Pojezierzu Olsztyńskim w gminie Jedwabno.
Jezioro leży na południowych krańcach lasów purdzkich, otoczone ze wszystkim stron dziewiczym drzewostanem. W promieniu paru kilometrów od akwenu nie znajdziecie żadnych zabudowań. Dojazd do Łabunów Dużych jest możliwy tylko leśnymi drogami. Akwen dzierżawi Gospodarstwo Rybackie Szwaderki Sp. z o.o. Jezioro jest udostępniane do wędkowania z łodzi, brzegu i lodu.
Powierzchnia lustra wody – 44,5 ha, maksymalna głębokość – 8,4 m. Rybacki typ jeziora: sielawowe. Mimo nietypowej głębokości dla tego typu jezior oraz braku w nim sielawy, to ze względu na czystość wód i piaszczyste dno należy je tak zakwalifikować, tym bardziej że w wodach jeziora bytuje sieja, co jest ewenementem z uwagi na jego wielkość i głębokość. Z pewnością zainteresuje to łowców tej atrakcyjnej ryby, rzadko już spotykanej w naszych akwenach.
Kształt jeziora jest owalny, a położenie w stosunku do stron świata z północy na południe. Na północno-zachodnich krańcach znajduje się owalna zatoka. Z południowego krańca wypływa wąski i płytki rów odwadniający akwen i stanowiący połączenie z jeziorem Łabuny Małe i dalej z Jeziorem Czarnym. Poniżej ciek ten łączy się z małą rzeczką Czarną, będącą lewym dopływem rzeki Omulew. Brzeg wschodni jeziora jest niski, porośnięty gęsto mieszanym lasem. Natomiast brzeg zachodni oraz pozostałe są łagodnie wyniesione, porośnięte głównie lasem iglastym. Tylko wzdłuż samych brzegów rosną drzewa liściaste, często powalone i zalegające w jeziorze. Wokół linii brzegowej zbiornika ciągnie się pas oczeretów, utrudniający wędkowanie z brzegu. Jedynie miejscami, zwłaszcza od strony północno-wschodniej, trzciny i inna roślinność wynurzona jest rzadsza i można nawet próbować spinningować wzdłuż brzegu w spodniobutach.
Ławica przybrzeżna jeziora przeważnie piaszczysta i dość twarda, łagodnie opadająca w kierunku środka. Dno jest piaszczysto-żwirowate. Woda w zbiorniku zachowuje dużą przejrzystość w ciągu całego roku, jest dość zimna i dobrze natleniona. Roślinność wodna, prócz przybrzeżnych oczeretów, rozwinięta w niewielkim stopniu. Tylko niektóre partie dna są porośnięte łąkami podwodnymi.
Ichtiofauna zbiornika jest dość bogata. W jeziorze występuje: sieja, stynka, ukleja, płoć, leszcz, krąp, okoń, szczupak, węgorz, wzdręga i lin.
Ciekawostką przyrodniczą jest przywędrowanie do tego zbiornika bobrów, które dotarły tu wąskim i płytkim rowem.
Najlepsze wyniki w połowach można uzyskać na jeziorze ze środków pływających, które należy przywieźć ze sobą, gdyż na miejscu nie ma możliwości ich wypożyczenia. Z brzegu tylko w nielicznych miejscach można łowić brodząc, ponieważ brak tu odpowiednich kładek. Presja wędkarska na ten zbiornik jest niewielka, z powodu jego położenia, co dla mnie stanowi niewątpliwą zaletę.
Marian Paruzel