Po kilku latach stagnacji szczycieńska sekcja judo wreszcie weszła w fazę rozkwitu. Ten szczęśliwy okres rozpoczął się w 1975 roku, kiedy to jej kierownikiem został Wiesław Wasiak - ówczesny wykładowca Wyższej Szkoły Oficerskiej w Szczytnie. Funkcję tę pełnił do 1990 roku.
Lata 1975 - 1986
Nowy kierownik - powszechnie lubiany i ceniony w szczycieńskim środowisku sportowym - w znaczny sposób przyczynił się do rozwoju sekcji. Zwiększyła się nie tylko jej liczebność, ale co najważniejsze - prowadzona wówczas praca trenerska spowodowała podniesienie poziomu wyszkolenia zawodników, co znalazło swoje potwierdzenie w uzyskiwanych wynikach sportowych.
Na sukcesy wpływ miała również zmiana polityki naboru zawodników do klubu i związana z tym zmiana jego nazwy z Milicyjnego Klubu Sportowego "Podchorążak" (nastawionego głównie na szkolenie słuchaczy SOMO) na Szczycieński Klub Sportowy "Gwardia". Od tego momentu możliwe stało się wyszukiwanie talentów również wśród dzieci i młodzieży Szczytna i okolic. Jednocześnie nowo powstały klub sportowy dawał szansę młodym ludziom na aktywne i bezpieczne spędzanie czasu wolnego.
W 1975 roku w sekcji judo pracę rozpoczął absolwent Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego w Gdańsku-Oliwie, wychowanek szczycieńskiej sekcji judo - trener Tadeusz Dymerski. Rok później dołączył do niego absolwent tej samej uczelni trener Paweł Dudo.
Obaj skoncentrowali się głównie na szkoleniu dzieci i młodzieży uważając, że w ten sposób mogą wychować przyszłych mistrzów - zdobywców medali w Polsce i na międzynarodowych arenach. Młodzież szczycieńska tłumnie odpowiedziała na ofertę trenerów poprzez liczne wstępowanie do sekcji i systematyczny udział w treningach. Na sukcesy nie trzeba było długo czekać.
Zaangażowanie i systematyczna praca z młodzieżą zaowocowała oczekiwanymi przez wszystkich wynikami.
Zawodnicy trenera Pawła Dudo: Wojciech Sarnacki, Marek Rybka, Krzysztof Lejmanowicz, Janusz Bączek, Mariusz Bałdyga, Sławomir Kantorski i Andrzej Polak plasowali się w czołówce w mistrzostwach gwardyjskiego pionu sportowego oraz w ogólnopolskich turniejach klasyfikacyjnych. Najlepsi z nich: Marek Rybka, Krzysztof Lejmanowicz oraz Janusz Bączek, zostali powołani do kadry narodowej juniorów młodszych.
Znacznymi sukcesami sportowymi mogli pochwalić się także zawodnicy trenera Tadeusza Dymerskiego. Rozpoczął on, jako jeden z pierwszych, pracę z dziewczętami, które spełniły pokładane w nich nadzieje podczas Mistrzostw Polski i Ogólnopolskich Turniejach Klasyfikacyjnych. W mistrzostwach tych zawodniczki Gabriela Kaczyńska i Małgorzata Wilga, wielokrotnie stawały na najwyższych miejscach podium, zdobywając upragnione medale.
Chłopcy trenowani przez Tadeusza Dymerskiego nie dawali się wyprzedzać "słabej płci" i w zawodach tej samej rangi odnosili podobne sukcesy. Do najlepszych zawodników tego okresu należeli: Tomasz Błaszczyk, Waldemar Bączek, Radosław Laskowski, Marek Lech, Sylwester Prusiński, Dariusz Krasiński i Wojciech Kryszczak. Wymienieni judocy zdobywali wówczas medale w Mistrzostwach Polski, w kategoriach: seniorzy, juniorzy, juniorzy młodsi oraz byli powoływani do kadry narodowej.
Największym sukcesem szczycieńskiej sekcji w tym okresie był udział Waldemara Bączka w Mistrzostwach Świata Juniorów w judo organizowanych we Włoszech (Rzym - 1986 rok).
Tadeusz Dymerski
2007.02.07