Kolejna szczycieńska szkoła obchodziła swój okrągły jubileusz. Zespół Szkół nr 1, bo o nim mowa, funkcjonuje już od sześćdziesięciu lat. W ciągu tego czasu mury placówki opuściło blisko 12 tysięcy absolwentów. Kształcili się tu m. in. przyszli ślusarze, mechanicy, krawcy, stolarze, a nawet ... górnicy.

Jubileusz szkoły nad jeziorem

ZE SZCZĘŚCIEM DO LUDZI

Uroczystości związane z 60-leciem Zespołu Szkół nr 1 im. Stanisława Staszica odbyły się w piątek 10 października. W hali sportowej spotkali się byli i obecni jej pracownicy, władze powiatu, uczniowie oraz absolwenci. Wspominając trudne początki szkoły, starosta Jarosław Matłach podkreślał, że niezależnie od warunków, zawsze pracowali tu oddani swojemu zawodowi i pełni zaangażowania pedagodzy. Przy okazji przywołał postacie dwóch zasłużonych nauczycieli, ks. Władysława Łaniewskiego oraz Waltera Późnego, pierwszego powojennego starosty szczycieńskiego, który pełnił także funkcję dyrektora placówki. Obaj, na co zwrócił uwagę Jarosław Matłach, odegrali ważną rolę w życiu lokalnej społeczności i pozostali w pamięci mieszkańców Szczytna. Również obecna dyrektor ZS nr 1 Elżbieta Fiebig przypominała zasługi swoich poprzedników.

- Nasza szkoła zawsze miała szczęście do ludzi. Mieliśmy znakomitych dyrektorów, wybitnych nauczycieli, wspaniałych rodziców i absolwentów - mówiła dyrektor. Podczas uroczystości minutą ciszy uczczono nieżyjących już nauczycieli i pracowników. Gromkimi oklaskami nagrodzono byłych dyrektorów szkoły obecnych na jubileuszu - Stanisława Szymanowskiego, Henryka Klimaszewskiego oraz Mariana Wasilewskiego. Na szkolne święto zaproszenie otrzymał także mieszkający w Olsztynie Walter Późny, który jednak ze względu na podeszły wiek i stan zdrowia nie mógł przybyć na uroczystość. W trakcie akademii uczniowie przypomnieli historię placówki oraz zaprezentowali program artystyczny oparty na wybranych epizodach z jej dziejów.

DWIE SALE NA PARTERZE

Początki ZS nr 1 sięgają wiosny 1947 r. Wtedy na ulicach Szczytna pojawiły się ogłoszenia o zapisach do Publicznej Szkoły Średniej Zawodowej. We wrześniu tego samego roku rozpoczęła ona swoją działalność. Naukę podjęło tu wówczas 77 uczniów w wieku od 15 do 18 lat. Zdobywali oni wiedzę w dwóch klasach - wstępnej i pierwszej zawodowej. Do wstępnej przyjęto młodzież, która ze względu na wojnę nie ukończyła siedmiu oddziałów szkoły powszechnej. Początkowo placówka zatrudniała czterech nauczycieli. Jej założyciel i pierwszy dyrektor Jan Popowicz oraz Eugeniusz Stiller pracowali na pełnych etatach, zaś ks. Władysław Łaniewski oraz Zenon Manicki na niepełnych. Uczniowie w pierwszych latach istnienia placówki mieli bardzo trudne warunki lokalowe. Zajęcia odbywały się popołudniami w dwóch salach niskiego parteru budynku zajmowanego także przez Szkołę Podstawową nr 2. Młodzież korzystała z niewygodnych, przystosowanych dla młodszych uczniów ławek. Z roku na rok zwiększała się liczba klas. W 1949 r. szkoła zyskała swój lokal na ul. Mickiewicza 10 od strony ul. Konopnickiej. Dysponowała wtedy już dziewięcioma pomieszczeniami, posiadała warsztaty oraz pracownię ślusarsko-mechaniczną i krawiecką. Te pierwsze mieściły się w przekazanym placówce przez Liceum Mazursko-Warmińskie budynku dawnej kuźni mieszczącym się na ul. Ogrodowej 19. Tu, pod kierunkiem Stanisława Płosińskiego, uczniowie wytwarzali ze złomu młotki, szczypce, kątowniki, a nawet sanki. W 1950 roku działalność zaczęła dwuletnia Zasadnicza Szkoła Metalowa. Rok później publiczną dotąd placówkę upaństwowiono. Przyznany przez władze miasta budżet pozwolił zatrudnić sekretarkę, księgową oraz dwie sprzątaczki. W czerwcu 1952 roku miejsce Publicznej Szkoły Średniej Zawodowej zajęła Zasadnicza Szkoła Zawodowa kształcąca młodzież w zawodach „metalowych”.

INTERNAT W CZYNIE SPOŁECZNYM

W latach 60. nastąpił wzrost liczby uczniów oraz kierunków kształcenia. Naukę pobierali tu przyszli sprzedawcy, tokarze, rymarze oraz stolarze. Powołano także do życia technikum ekonomiczne i zasadniczą szkołę dokształcającą dla młodzieży pracującej. W 1970 r. znacznie poprawiły się warunki lokalowe placówki. Wtedy to SP nr 2 przeniosła się do nowo wybudowanego obiektu na ul. Kętrzyńskiego. Zawodówka stała się jedynym użytkownikiem obiektu na ul. Mickiewicza. Sześć lat później szkole nadano imię Stanisława Staszica oraz sztandar. Ciekawostką, o której pewnie nie wszyscy wiedzą jest to, że we wrześniu 1985 r. w szczycieńskim ZS nr 1 utworzono filię Zasadniczej Szkoły Górniczej w Katowicach działającej przy Kopalni Węgla Kamiennego „Staszic”.

Młodzież ucząca się w placówce często pochodziła spoza Szczytna. Stąd szkole potrzebny był internat. Sąsiadujący z browarem obiekt na ul. Mickiewicza 7 nie od razu pełnił tę funkcję. Na początku lat 50. mieścił się tu sklep oraz mieszkania lokatorskie. Wtedy sypialnia internatu liczyła tylko jedenaście łóżek. Dopiero w połowie lat 60. udało się stąd wykwaterować ostatnich lokatorów. W 1962 r. czynem społecznym z materiału rozbiórkowego przywiezionego m. in. z Pasymia i Lipowca wybudowano obok internat męski. Od połowy lat 80. do dziś odbywają się tu zajęcia lekcyjne. Wcześniej, bo jeszcze na początku lat 50. na ul. Śląskiej wybudowano także nowe warsztaty służące uczniom do zdobywania praktycznej nauki zawodu. W tym roku władze powiatu zdecydowały o połączeniu internatów ZS nr 1 i ZS nr 3. Uczniowie tej pierwszej szkoły mają teraz lokum na ul. Lanca.

SZKOŁA PRZEDSIĘBIORCZOŚCI

W ostatnich latach placówka wzbogaciła się o nową, oddaną do użytku w 2002 r. salę sportową. Odnowiono także elewację wybudowanego w latach 1913 i 1938-1940 głównego budynku szkoły oraz wymieniono okna. Obecnie w 40 oddziałach uczy się tu 1059 uczniów, którzy edukują się w pięciu typach szkół. Wiedzę przekazuje im 82 nauczycieli. ZS nr 1 zatrudnia też 25 pracowników administracji i obsługi. Szkoła może się poszczycić osiągnięciami w dziedzinie edukacji ekologicznej oraz współpracy międzynarodowej z młodzieżą mieszkającą na Litwie. Dużym wyróżnieniem dla ZS nr 1 było otrzymanie w tym roku certyfikatu jakości Szkoły Przedsiębiorczości. Dostają go te placówki, które przygotowują uczniów do rynku pracy, współpracują ze środowiskiem lokalnym oraz upowszechniają wiedzę ekonomiczną.

DYREKTORZY SZKOŁY:

Jan Popowicz (1947 - 1952)

Walter Późny (1952 - 1964)

Józef Zalewski (1964 - 1966)

Jan Rangosz (1966 - 1969)

Piotr Tarlecki (1970- 1972)

Marian Brzostowski (1973)

Stanisław Szymanowski (1973 - 1984)

Henryk Klimaszewski (1984 - 1991)

Marian Wasilewski (1991 - 2006)

Elżbieta Fiebig (od 2006 r.)

Ewa Kułakowska