Dlaczego Natura 2000 wzbudza tyle niepokoju

i wątpliwości? Czy jest czego się obawiać w

związku z wprowadzeniem naturowych stref

ochronnych? Wiele osób planujących inwestycje

na obszarach stref ochronnych, jak

i prowadzących działalność rolniczą czy

gospodarczą zwyczajnie nie wie, jak ma postępować,

by nie wejść w konfl ikt z prawem

w związku z ochroną przyrody. Spróbujmy

przyjrzeć się temu problemowi bliżej

Dlaczego Natura 2000 wzbudza tyle niepokoju

i wątpliwości? Czy jest czego się obawiać w

związku z wprowadzeniem naturowych stref

ochronnych? Wiele osób planujących inwestycje

na obszarach stref ochronnych, jak

i prowadzących działalność rolniczą czy

gospodarczą zwyczajnie nie wie, jak ma postępować,

by nie wejść w konflikt z prawem

w związku z ochroną przyrody. Spróbujmy

przyjrzeć się temu problemowi bliżej

Zgodnie z dyrektywami unijnymi dla

wyznaczonych naturowych stref ochrony,

państwa członkowskie są zobowiązane

do określenia koniecznych środków

ochrony i jeśli zajdzie taka potrzeba,

sporządzenia planów zagospodarowania

tych obiektów. Taki plan ochrony

według ustawy o ochronie przyrody

musi zostać sporządzony w ciągu 5 lat

od dnia wyznaczenia obszaru i obowiązywać

przez okres 20 lat. W 2005 roku

na zlecenie Ministerstwa Środowiska

opracowany został poradnik metodyczny

dotyczący planowania ochrony obszarów

Natura 2000. Oprócz planów dla

stref ochronnych, sporządza się także

programy ochrony – opracowania analityczno

– planistyczne będące podstawą

sformułowania planów ochrony, uzasadniające

plan i zawierające komentarz,

rozszerzenie i uszczegółowienie oraz

prognozy skutków zapisu planu. Program

stanowi materiał pomocniczy przy

realizacji planu ochrony.

Kompetencje w zarządzaniu

obszarami – Natura 2000

na poszczególnych

szczeblach władz

państwowych

Zgodnie z opracowaniem „NATURA

2000 – poradnik dla samorządów lokalnych”

Minister Środowiska wyznacza

rozporządzeniem obszar naturowy, w

porozumieniu z Ministrami właściwymi

d/s rolnictwa, rozwoju wsi, gospodarki

wodnej oraz ustanawia rozporządzeniem

plan ochrony obszaru. Ponadto nadzoruje

funkcjonowanie obszaru (wydaje

zalecenia i wytyczne, żąda informacji,

kontroluje realizację ustaleń planu).

Jeśli chodzi o sprawującego nadzór

nad obszarem, np. dyrektora parku

krajobrazowego itp., to sporządza on

projekt planu ochrony w ciągu 5 lat, w

uzgodnieniu z organami samorządu i

ocenia skuteczność ochrony.

Natomiast wojewoda koordynuje

funkcjonowanie obszaru, zezwala na

realizację projektów lub przedsięwzięć

mogących negatywnie wpłynąć na

przedmioty ochrony, ew. ustala zakres

kompensacji przyrodniczej. Może także

zawrzeć umowę z właścicielem gruntu

o fi nansowanie potrzebnych działań

ochronnych lub zrekompensowanie

wprowadzonych ograniczeń.

Konkretne zadania ochronne wynikające

z planu ochrony wykonuje np. na

terenach leśnych – miejscowy nadleśniczy.

Gminne zadania w zakresie

ochrony środowiska

Istnienie obszaru Natura 2000 stanowi

ważny warunek przy „organizowaniu”

zagospodarowania przestrzennego, opartego

na zasadach ładu przestrzennego

i zrównoważonego rozwoju.

Istnienie obszaru Natura 2000 w granicach

gminy powinno być obligatoryjnie

uwzględnione w sporządzanym przez

gminę tzw. studium uwarunkowań i kierunków

zagospodarowania przestrzennego,

wytyczającym kierunki polityki

przestrzennej gminy i wiążącym dla jej

organów przy sporządzaniu planów miejscowych.

Obecnie nie ma jednak prawnych

mechanizmów, które taką zmianę

mogłyby wymusić. Gminne programy

zagospodarowania przestrzennego

w powiecie szczycieńskim, o ile

gminy takowe posiadają oraz plany

ochrony przyrody nie zawierają

praktycznie żadnej wzmianki

o Naturze 2000.

Jeśli chodzi o realizację inwestycji budowlanych

czy infrastrukturalnych, gminy

rozpatrują kwestie sporne na bieżąco

i indywidualnie, kierując je ewentualnie

do konsultacji na szczeblu wojewódzkim.

Aby plany zagospodarowania przestrzennego

odzwierciedlały realne potrzeby

w zakresie ochrony środowiska,

gminy będą musiały dodatkowo przeprowadzić

szczegółową inwentaryzację

zasobów przyrodniczych na swoim

terenie.

Lasy Państwowe

w Naturze 2000

Konkretne działania w zakresie wdrażania

Natury 2000 podjęły Lasy Państwowe.

Większość siedlisk naturowych

NATURA 2000

www.kurekmazurski.pl „NATURA 2000” nr 9/07

położonych na obszarze nadleśnictw

znajduje się we właściwym stanie ochrony,

zatem głównym zadaniem leśników

jest dokładne zinwentaryzowanie zasobów

pod względem dyrektyw unijnych.

Obecnie Lasy Państwowe zakończyły

pierwszy etap inwentaryzacji – przegląd

danych literaturowych o występowaniu

chronionych gatunków i przeszły do

etapu drugiego. Drugi etap prac inwentaryzacyjnych

polega na przeprowadzaniu

weryfi kacji terenowej uzyskanych

danych. Do końca maja pracownicy

nadleśnictw byli zobligowani do sporządzenia

raportów na temat występowania,

takich gatunków jak: kumak nizinny,

wydra, bóbr, traszka grzebieniasta i.in.

Trwają także prace terenowe związane z

przeglądem i sklasyfi kowaniem siedlisk

przyrodniczych. Wyniki waloryzacji zostaną

podsumowane na początku września

tego roku.

Podsumowanie

Niechęć społeczności lokalnych do

programu Natura 2000 wynika najczęściej

z niedoinformowania i braku

szczegółowych wytycznych jeśli chodzi

o stosowanie prawa dotyczącego ochrony

dyrektywowych gatunków i siedlisk.

Wiele zależy tu od aktywności władz

samorządowych i organizacji ekologicznych.

Jeśli chodzi o strefy ochronne

powiatu szczycieńskiego - tereny „Puszczy

Napiwodzko – Ramuckiej” od października

zeszłego roku trwają prace nad

stworzeniem tzw. programu zarządzania

tym obszarem. Program ten ma stanowić

kompleksowe opracowanie składające

się z dokumentacji planistycznej i zapisu

wnioskowania planistycznego. Ma

on stanowić spójny zbiór zasad wprowadzania

i realizowania ochrony obszaru

Natura 2000, służący skutecznemu

wdrożeniu i realizacji ochrony. Autorka

artykułu uczestniczy wraz z innym

przedstawicielami samorządu lokalnego

i organizacji zajmujących się ochroną

przyrody w warsztatach, których celem

jest właśnie opracowanie takiego programu

zarządzania.

Anna Boruszewska