...przytwierdzona do ściany jednego z budynków na ulicy Odrodzenia 35 w Szczytnie przez ponad pół wieku była dla mnie symbolem solidności i pewności. To do jej wnętrza wrzucałam listy służbowe i prywatne. Przez dekady korzystałam z prostej i wygodnej usługi, a powierzana czerwonej skrzynce korespondencja zawsze trafiała do adresatów. Nigdy nie miałam przypadku, by list się gdzieś zawieruszył. Stąd moja pochwała niezawodnej usługi.

W kwietniu do wspomnianej skrzynki pocztowej wrzuciłam listy zawierające zaproszenia dla członków Spółdzielni na zebranie grupy członkowskiej. Oczywiście zostały one dostarczone i członkowie niezawodnie przybyli na spotkanie. Jednak gdy na początku maja wzięłam do ręki kolejne listy, by powierzyć je czerwonemu wnętrzu, to oniemiałam z wrażenia – moja ukochana, wspaniała służbowo-prywatna powiernica zniknęła. Po skrzynce pocztowej został jedynie ślad na murze. Tego dnia poszłam na pocztę, a wracając przy okazji zauważyłam, że zniknęła też inna skrzynka zamontowana na budynku, gdzie swoją siedzibę ma Spółdzielnia Mieszkaniowa „Odrodzenie”. Od razu domyśliłam się, że kultowe skrzynki pocztowe odeszły na zasłużoną emeryturę. Zaczęłam więc robić rachunek sumienia i wyszło, że okazjonalnie korzystałam z takiej formy wysyłania korespondencji. Listów służbowych mniej, prywatnych... Nie da się ukryć – białe koperty, kolorowe widokówki... zastępujemy technicznymi wynalazkami. Doszłam też do wniosku, że nie tylko ja ze skrzynki nie korzystam. Dawniej, gdy więcej się korespondowało – miały rację bytu. Teraz to wielki obowiązek dla pocztowców, bo czy coś we wnętrzu jest czy też nie ma – zajrzeć trzeba.