Zwiastuny
przedwiośnia
Zima jest okresem spoczynku roślin, pełnym opadów śniegu i często mrozów utrzymujących się przez całą dobę. Po zimie następuje przedwiośnie, które jest z kolei okresem budzenia się roślin i zwierząt po spoczynku zimowym. W okresie tym często zdarzają się jeszcze przymrozki a nawet kilkudniowe mrozy. Na te jeszcze niekorzystne warunki lepiej przygotowane są rośliny wieloletnie, krzewy i drzewa oraz byliny. Wiele z nich rozpoczyna wegetację i kwitnienie właśnie już na przedwiośniu, zapowiadając nadejście wiosny. Ważną cechą charakterystyczną tych roślin jest to, że większość z nich kwitnie jeszcze przed wykształceniem liści. Dobrze widać to na leszczynie, dereniu, wawrzynku wilczełyko (uwaga! Cała roślina a zwłaszcza owoce są bardzo trujące), oczarze omszonym, kalinie wonnej a nieco później na forsycji czy magnolii. Zwiastunami przedwiośnia są też mniejsze rośliny. Należą do nich przede wszystkim kwiaty cebulowe. Obok białych kwiatów przebiśniegów i śnieżyc pojawiają się o tak wczesnej porze wielobarwne ciemierniki, krokusy, potem fiołki wonne, pierwiosnki a także występujące często na trawnikach stokrotki. Wymienione gatunki to tylko niektóre rośliny z wcześnie kwitnących. Ich obecność na działce pozwoli utrzymać na niej piękne i kolorowe akcenty nawet przez cały rok. Tym razem dalszą treść poświęcę bardzo popularnym kwiatom jakimi są pierwiosnki oraz mniej popularnym, ale za to bardzo intrygującym oczarom omszonym.
Pierwiosnki
(primule)
Pierwiosnki to jedne z najbardziej lubianych i uprawianych kwiatów. To delikatne, niskie byliny. Lancetowate lub jajowate liście zebrane są w rozetkę, z której wyrastają cienkie proste łodygi – najczęściej mające od 10 do 50 cm wysokości – zakończone kwiatostanami.
Kwiaty te cenią zarówno ci, którzy widzieli je jak rosną na dziko jak i pozostali. Być może to właśnie pierwiosnki jako pierwsze wprowadzono do uprawy ogrodowej, by wkrótce wykształcić z nich różne formy i kolory. Rodzaj pierwiosnek obejmuje przeszło 500 gatunków w Europie i Azji. Nazwa rodzajowa „primula” pochodzi od łacińskiego słowa „primus”, czyli pierwszy, dla podkreślenia bardzo wczesnego kwitnienia tych roślin. Warto jednak wiedzieć, że niektóre gatunki tych roślin kwitną do późnego lata. Pierwiosnki dobrze rosną w miejscach półcienistych, cienistych i wilgotnych. Na ogół unikają słońca i suchych miejsc. Można je także uprawiać w miejscach słonecznych pod warunkiem, że nie dopuścimy do wysuszenia podłoża, bo wówczas łatwo więdną. Pierwiosnki wyrosną na różnych glebach, ale preferują te zatrzymujące wilgoć. Są to rośliny wytrzymałe i przeżyją większość zim. Więcej strat może przynieść im jednak suche upalne lato, dlatego warto zadbać o odpowiednią ilość wilgoci. Rozmnażać tę roślinę możemy przez podział jesienią lub wiosną albo przez wysiew nasion. Nasiona najlepiej wysiewać zaraz po zbiorze. Po wschodzie młodych siewek, gdy będą miały trzy listki należy je przepikować a po roku posadzić na wybrane miejsce w ogrodzie. Rozmnażając pierwiosnki przez podział należy rośliny mateczne dzielić zaraz po przekwitnieniu, aby sadzonki zdążyły się zakorzenić przed zimą bądź poczekać do wiosny. Pierwiosnki o różnych kolorach, różnej porze kwitnienia różnej wielkości mogą stanowić główny akcent na rabatach a połączone z innymi bylinami tworzyć wielobarwne kobierce. Nadają się także do ogrodów skalnych a w mniejszych ogrodach nawet pojedyncze egzemplarze będą ozdobą rabaty kwiatowej czy zielonego trawnika.