Sędrowo to wieś położona na południowy-wschód od Wielbarka nad Wałpuszą, niedaleko miejsca, gdzie rzeka ta wpada do Omulwi. 6 maja 1556 r. książę Albrecht nadał tu Marcinowi Foltartowi von Schlangenberg 20 włók boru. W 1579 r. majątek ten otrzymał nazwę - Zandrobna.

Marcin Foltart von Schlangenberg zmarł ok. 1600 r. W 1618 r. kapitan Reinhold von Halle, w podziękowaniu za swoją wieloletnią służbę, otrzymał liczący 20 włók majątek Sandorowa. Nie zamierzał jednak spędzić starości w Sendrowie i po kilkunastu latach za zgodą elektora sprzedał swoje włości. Nabywcami było 9 wolnych ludzi, a kupione przez nich działki miały charakter posiadłości szlacheckich. W 1732 r. w Sędrowie było 15 wolnych ludzi gospodarujących na działkach o areale od 1 do 2 włók. Ich właściciele byli zobowiązani do służby wojskowej wraz z własnym wyposażeniem. Na zachód od wsi przed Omulwią znajdowało się niewielkie gospodarstwo noszące nazwę Dybowo. Z czasem poszczególne gospodarstwa zmieniały właścicieli i tak Michał Paszazenski w 1842 r. został zlicytowany, a jego majątek wyceniono na 505 talarów.