POCZĄTKI WSI

Nazwa Grom jest pochodzenia pruskiego i została zapożyczona od nazwy Jeziora Gromskiego, w pobliżu którego założono miejscowość.

Grom lokowano 2 lutego 1381 r. na 60 włókach jako wieś czynszową. Przywilej lokacyjny wystawił komtur ostródzki Kuno von Liebenstein w obecności prokuratora wielbarskiego Crafta von Trewensteina oraz prokuratora szczycieńskiego Sibolda Lowego. 6 wolnych włók wraz z niższym sądownictwem i prawem połowu ryb w Jeziorze Gromskim otrzymał sołtys Heinrich Goldenhorn - Niemiec pochodzący najprawdopodobniej z Żabiego Rogu. Osadnicy otrzymali 6 lat wolnych od danin. Po upływie tego okresu zobowiązani byli do zapłaty czynszu wynoszącego 15 skojców (1 skojec to 24 część grzywny) oraz dziesięciny wynoszącej pół szeflu żyta i pół szeflu owsa od włóki na rzecz kościoła w Heinrichswalde - wsi, która była poprzedniczką Pasymia. Mieli też prawo do połowu ryb na własne potrzeby. W 1425 r. żyło tu 25 chłopów. Już w średniowieczu funkcjonowała tu karczma. Połowę należnego za jej prowadzenie czynu otrzymywał miejscowy sołtys. W 1445 r. osobny przywilej otrzymali zamieszkali w Gromie bartnicy. Jeden z nich - Pietrasz, uzyskał wówczas przywilej włóki wolnej od tłoki.

BITWA PIWNA

W trakcie wojny trzynastoletniej wieś została przez Krzyżaków za 600 grzywien „mniejszej wagi” zastawiona u Henryka Pielgrzyma. W 1609 r. na polach pomiędzy Jęcznikim a Gromem doszło do tak zwanej bitwy piwnej, w trakcie której mieszkańcy Pasymia pobili się z mieszkańcami Szczytna o prawo do warzenia piwa.