BAGNISTE GLEBY I WYSOKIE PODATKI

Olszyny powstały w ramach tak zwanego osadnictwa szkatułowego. Przywilej dla wsi wydany został 25 marca 1687 r.

W tymże roku wielki nadleśniczy nadał 45 włók na prawie chełmińskim (40 włók i 10 mórg lasu) na założenie wsi szkatułowej Olszyny w parafii Jerutki. Lokatorem wsi był Fryderyk Speck z Marksewa. Oprócz 4 włók ziemi dostał również przywilej na prowadzenie karczmy z prawem warzenia i wyszynku piwa i gorzałki. Do jego zadań należało zasiedlenie wsi osadnikami. Po siedmiu latach od daty wystawienia dokumentu lokacyjnego mijał okres zwolnienia od płacenia podatków.

W 1697 r. wieś liczyła 11, a w 1700 r. 30 dymów. W 1735 r. było już tu 65 dymów i 463 mieszkańców. Warunki życia w Olszynach nie dla wszystkich były jednak dobre, skoro w latach 1717-1719 uciekło z nich do Polski kilku chłopów. Trudności wiązały się ze słabymi, zabagnionymi glebami i wysokimi podatkami.

ROZWÓJ WSI

W 1768 r. Johann Burzeja z Wałpuszy zbudował we wsi drugą karczmę.