ZACZĘŁO SIĘ OD STRAŻNICY
W latach trzydziestych XVI w. za panowania księcia Albrechta, na prawym brzegu rzeki Rozogi, w pobliżu granicy z Mazowszem wzniesiono strażnicę myśliwską Rossocken, która istniała do połowy XVIII w. W XVI w. od strażnicy po Szczytno (Młyńsko) rozciągała się pierwotna puszcza, na obszarze której dopiero w kolejnych stuleciach zaczęto zakładać nowe osady.
23 lutego 1645 r. Jacob Bieber otrzymał przywilej na 60 włók chełmińskich lasu przy strażnicy myśliwskiej Rossocken na założenie wsi. Oprócz J. Biebera, który został sołtysem, było jeszcze 37 osadników. W 1685 r. Rozogi otrzymały prawo do organizowania 4 jarmarków w roku i cotygodniowego targu w czwartek. W 1698 r. było tu 34 gospodarzy. W 1679 r. Georg Helwing otrzymał pierwszy w Rozogach przywilej na prowadzenie karczmy z prawem warzenia piwa i pędzenia gorzałki. Na przełomie XVII i XVIII karczmę w Rozogach i kilku okolicznych miejscowościach posiadał Caspar Bieber. Do 1713 r. Rozogi podlegały administracji leśnej. Następnie podlegały starostwu, a od początku drugiej połowy XVIII w. - powiatowi z siedzibą w Nidzicy. W latach 1757-1762 w wyniku okupacji Prus Wschodnich przez wojska rosyjskie liczba mieszkańców wsi spadała. W 1774 r. było tu tylko 43 gospodarzy. W 1773 r. obszar wsi wynosił 77 włók, 14 mórg i 80 prętów. W 1787 r. obszar wsi został powiększony o ponad 15 włók.
MIASTECZKO
22 października 1789 r. wydany został reskrypt króla pruskiego Fryderyka Wilhelma II, na mocy którego Rozogi zostały podniesione do rangi miasteczka.