Kościół ewangelicki w Pasymiu to najcenniejszy zabytek powiatu szczycieńskiego. Średniowieczna budowla, dzięki prowadzonym pracom konserwatorskim, stopniowo odzyskuje swój dawny blask. Kolejny etap renowacji przyniósł zaskakujące odkrycie – na elewacji odsłonięto pozostałości średniowiecznej dekoracji. Jej odtworzony fragment można podziwiać na odnowionej ścianie kościoła.
Wybudowany w 1391 r. pasymski kościół jest najstarszą świątynią ewangelicką na Mazurach. Jego znak rozpoznawczy stanowi masywna wieża obronna widoczna nawet z odległych zakątków Pasymia. Zabytek posiada też cenne wyposażenie – barkowy prospekt organowy (1708 r.), ołtarz (1673 r.), ambonę (1680 r.), krucyfiks z XV w. oraz późnogotyckie ławy. Niestety, upływ czasu daje się mocno we znaki wiekowej budowli. Stąd konieczność jej renowacji. Kolejny etap prac obejmujący odnowienie elewacji północno-zachodniej ściany wykonano w ubiegłym roku. Zadanie zostało zrealizowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz przy wsparciu byłych i obecnych mieszkańców Pasymia, oraz powiatu szczycieńskiego. Swój wkład finansowy wniosło również Ministerstwo Kultury i Mediów Niemiec. Zakres prac konserwatorskich objął ponad 529 m2 powierzchni. W ramach zadania m.in. wzmocniono uszkodzone cegły, spoiny, oczyszczono fragmenty oryginalnych gotyckich tynków, uzupełniono ubytki cegieł, oraz zabezpieczono budynek przed niszczącym działaniem wody.
- Wykonane prace pozwolą odzyskać świątyni właściwy stan techniczny oraz walory artystyczne – mówi ks. Witold Twardzik, proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Pasymiu. To, że kościół z roku na rok pięknieje, to głównie jego zasługa – ksiądz sam pisze wnioski o dofinansowanie i pozyskuje niemałe fundusze na remonty.
