Najstarszym sposobem zabezpieczania korespondencji było odciskanie pieczęci w wosku i laku. Odciskana w podgrzanym laku pieczęć w trakcie otwierania listu kruszyła się i pękała. Ten sposób zabezpieczania korespondencji był powszechny jeszcze przez niemal cały XIX wiek. Gdzieniegdzie utrzymywał się nawet do początku kolejnego wieku. Od połowy XIX wieku do zabezpieczania listów zaczęto używać papierowych naklejek, które były odwzorowaniem pieczęci. W Niemczech naklejki te nosiły nazwę „Siegelmarke”, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza „znaczek pieczętny”. W Polsce używa się określenia zalepka listowa.
MIEJSKIE I FIRMOWE
Zalepkami listowymi zamykano/zabezpieczano głównie korespondencję urzędową, rzadziej firmową i prywatną. Zazwyczaj miały okrągły kształt i średnicę wynoszącą 4 cm. Wizerunki umieszczane na zalepkach były najczęściej tłoczone, co miało je jeszcze bardziej upodabniać do odciśniętych w laku pieczęci. Każde niemieckie miasto posiadało zalepkę z własnym herbem, pozostałe urzędy, wojsko, policja i poczta używały zalepek z wizerunkiem godła państwowego. Do najciekawszych należą zalepki firmowe, które obok zabezpieczania korespondencji miały również funkcję reklamową.
Zalepki stosowano powszechnie do końca I wojny światowej. Jeszcze w jej trakcie wykonano zalepkę dla okupowanych Chorzel-Opaleńca. Po wojnie, głównie ze względu na dosyć wysokie koszty produkcji, zaczęto z nich rezygnować. Funkcjonowały one jednak w niektórych urzędach do 1945 roku.
POPULARNE HOBBY
Około 1860 r. pojawiły się zalepki z reklamami.