RACJA GUSTAWA LEYDINGA

Gustaw Leyding podaje, że Kwiatuszki Wielkie jako wieś szkatułową założono w 1810 r. W tym to roku 10 gospodarzy miało tu dostać po jednej włóce dziedzicznej. Po kilku latach liczba gospodarstw wzrosła do 15. W 1858 r. wieś liczyła 15 włók i 36 dymów. Natomiast w literaturze niemieckiej podaje się, że wieś lokowano 6 maja 1811 r. 26 lipca przywilej lokacyjny został potwierdzony. 10 osadników otrzymało po 4 włóki wydzielonej ze Spychowskich Lasów ziemi. W 1839 r. do wsi przyłączono 1448 mórg i 82 prętów wydzielonych z lasów gruntów. W tym czasie było tu 37 chłopów. Problem w tym, że w 1939 r. areał gruntów wynosił tu po przeliczeniu na starszą miarę - 21 włók, więc wyraźnie widać, że niemieccy autorzy się pomylili, a racją miał G. Leyding.

NAUCZYCIEL Z WIELOMA PASJAMI

W późniejszym okresie, oprócz pracy na roli, mieszkańcy Kwiatuszków pracowali jako robotnicy leśni w Leśnictwie Faryny. Kilku gospodarzy trudniło się pszczelarstwem.