O klęsce i śmierci generała Samsonowa swoją książkę pod tytułem „Sierpień czternastego” napisał laureat literackiej Nagrody Nobla Aleksander Sołżenicyn.

Nagroda Nobla

Legendę ostatnich chwil generała Samsonowa upiększał jak tylko mógł laureat literackiej Nagrody Nobla Aleksander Sołżenicyn w wydanej w 1971 roku w Paryżu książce „Sierpień czternastego”. Również według niego Samsonow popełnił samobójstwo. Można powiedzieć, że dzieło Sołżenicyna to tylko literacka wizja i nie należy przykładać do niego większej wagi. Sam Sołżenicyn zbierał materiały do napisania „Sierpnia czternastego” jeszcze przed II wojną światową. Już w listopadzie 1936 roku postanowił napisać powieść na temat I wojny światowej i rewolucji 1917 roku a w 1937 roku zaczął zbierać materiały dotyczące operacji wojsk rosyjskich w Prusach Wschodnich w sierpniu 1914 roku. Wówczas napisał także pierwsze rozdziały „Sierpnia czternastego”. Po długiej przerwie spowodowanej wojną, uwięzieniem i chorobą powrócił do pracy nad powieścią. W końcu kwietnia 1969 roku Sołżenicyn ponownie bowiem przystąpił do pisania „Sierpnia czternastego”. Gdy kończył już pisanie książki, w dniu 8 października 1970 roku, przyznano mu Nagrodę Nobla.

Pudełko czekoladek

W dniu 14 października 1970 roku Sołżenicyn napisał list do Michaiła Susłowa (1902-1982), najbliższego współpracownika Leonida Breżniewa, odpowiedzialnego za kontrolę nad ideologią, propagandą i kulturą w ZSRR.