MŁODZI LOTNICY

Pierwsza prywatna grupa szybowcowa powstała w Szczytnie 18 kwietnia 1928 r. z inicjatywy uczniów miejscowego gimnazjum (ówczesnej szkoły średniej).

W grupie tej byli: Werner Busse, Eichel, Hirsch, König, Kuhn i Pszolla. Po kilku tygodniach grupa liczyła już 16 członków. W tym samym roku grupę zarejestrowano w ramach Deutschen Luftsportverband (DLV) i otrzymała ona nr 122. Uzyskała wsparcie władz miasta, powiatu, prywatnych przedsiębiorców oraz miejscowego batalionu. Pierwszy szybowiec złożono w maju 1928 r. w kotłowni gimnazjum. Drugi powstał w lutym 1929 r. Gdy policja zakazała próbnych lotów nad obszarem miasta, młodzi lotnicy przenieśli się nad Jezioro Długie (Domowe Duże) w pobliże Kamionka. Zimą zamarznięte jezioro służyło im za pas startowy. Następnie przeniesiono się do Leman na wzgórze, na którym stał wiatrak. W tym czasie startowano też z jeziora Sasek Mały w pobliżu Sasku Małego. We wrześniu 1929 r. klub wioślarski zezwolił na budowę szybowców w swoich warsztatach. Zbudowano tu kolejne dwa szybowce, z czego jeden otrzymał nazwę „Oskar Dinort”, a drugi „Ortelsburg”. W tym samym roku w wakacje König i Kuhn pojechali rowerami do Rossitten (znajdowała się tam największa w Prusach Wschodnich szkoła szybowcowa) uczyć się szybownictwa. Po ich powrocie na miejsce lotów wybrano Nowe Kiejkuty. Początkowo, zanim nie wybudowano hangaru, szybowiec do Kiejkut był transportowany każdorazowo w częściach. Hangar w Nowych Kiejkutach wybudowany został z inicjatywy nauczyciela gimnazjum, Friedricha. Obok hangaru istniały miejsca sypialne, dzięki temu uczniowie mogli przyjeżdżać tu na weekendy.