- Szczegóły
- Kategoria: Historia
O klęsce i śmierci generała Samsonowa swoją książkę pod tytułem „Sierpień czternastego” napisał laureat literackiej Nagrody Nobla Aleksander Sołżenicyn. Kilka lat później spotkał się z córką generała Samsonowa.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
O klęsce i śmierci generała Samsonowa swoją książkę pod tytułem „Sierpień czternastego” napisał laureat literackiej Nagrody Nobla Aleksander Sołżenicyn.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
W lutym 2022 roku Rosja rozpoczęła agresję przeciwko Ukrainie. Świat był w szoku! W lipcu 2022 roku, wybraliśmy się na Ukrainę w ojczyste strony generała Samsonowa, by zobaczyć jak nowa wojna zmieniła jego rodzinną ziemię. Jak wygląda kraj w czasie wojny?
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
W lutym 2022 roku Rosja rozpoczęła agresję przeciwko Ukrainie. Świat był w szoku! W lipcu 2022 roku, wybraliśmy się na Ukrainę w ojczyste strony generała Samsonowa, by zobaczyć jak nowa wojna zmieniła jego rodzinną ziemię. Jak wygląda kraj w czasie wojny?
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
24 lutego 2022 roku Rosja rozpoczęła pełnoskalową agresję przeciwko Ukrainie. Świat był w szoku! Po kilku miesiącach, w lipcu 2022 roku, wybraliśmy się na Ukrainę, w ojczyste strony generała Samsonowa, by zobaczyć jak nowa wojna zmieniła jego rodzinną ziemię. Jak wygląda kraj w czasie wojny?
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Historia w moim przypadku zatoczyła koło. Tu się urodziłem i tu powróciłem na stare lata. W dużej mierze zdecydował o tym przypadek.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
W końcówce mojego urzędowania wydarzyła się przykra dla mnie niespodzianka. Otóż zagapiłem się i nie wpisałem do oświadczenia lustracyjnego, że przez rok pracowałem w Akademii Spraw Wewnętrznych, która została zakwalifikowana jako organ państwa komunistycznego wymagający ścisłej weryfikacji.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Przez pięć lat nauczałem młodzież akademicką w Olsztynie, przedłużając okres oddziaływania słowem na studentów. Głowa była zmuszona do intensywnego myślenia i mózg się w związku z tym nie zamulał. W 2006 r. ta sama ekipa co cztery lata wcześniej nalegała, abym kolejny raz wystartował na wójta w Dźwierzutach.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
W następnym roku dosłałem do szkoły Łukasza kolejnych sześciu uczniów z Polski z umiejętnością grania w piłkę nożną. W końcu cała drużyna szkolna składała się z samych Polaków. Zdobyła ona dwukrotnie mistrzostwo ligi szkolnej i raz wicemistrzostwo. Po naszych dzieciach pozostały wspaniałe wspomnienia w Bostonie.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Propozycja wystawienia mnie w wyborach wójta gminy Dźwierzuty była jedną z czterech miłych niespodzianek, które mnie spotkały w ciągu miesiąca, w zaledwie tygodniowych odstępach. Drugie ważne wydarzenie kryło się za telefonem z Bostonu.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Odchodząc na emeryturę, postanowiłem jeszcze nie tracić kontaktu ze studentami. Tutaj nadmienię, że w swoim doktoracie zająłem się żołnierzami najbardziej wyklętymi ze wszystkich wyklętych nurtu narodowego (NOW, NSZ i NZW). Była to pierwsza w Polsce rozprawa naukowa na temat zbrojnej narodówki, która na Białostocczyźnie wojowała z komuną do 1956 r.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Kiedy nauczałem studentów w szkole milicyjnej (potem policyjnej) oraz na Uniwersytecie Warmińsko – Mazurskim w Olsztynie starałem się korzystać z umiejętności mojego wykładowcy z czasów studenckich, prof. Gąsowskiego. Widząc zmęczenie studentów po przyjeździe z domu operowałem ciekawostkami, a widząc usypiających natężałem głos, sygnalizując odbiorcy dużą ważność przekazywanej wiedzy.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Jak to się stało, że jako absolwent Uniwersytetu Warszawskiego z dziedziny archeologii Polski zostałem wykładowcą Wyższej Szkoły Oficerskiej MO w Szczytnie? Duża rolę odegrała w tym moja ciocia Okoniewska, która robiła niezrównane śledzie w oleju.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Z wykładów wyniosłem wiele wiedzy, ale jeszcze większym jej źródłem był akademik. Było w nim naprawdę wielu mądrych kolegów i koleżanek, które mieszkały naprzeciwko. Wieczorami toczyły się burzliwe dyskusje na rozmaite tematy, najczęściej polityczne. Do tego doszły wydarzenia marcowe 1968 r.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Otrzymałem miejsce w akademiku przy ul. Kickiego 9 na Grochowie. W męskim i po drugiej stronie żeńskim mieszkało po około 600 osób. Był to najpiękniejszy okres w moim życiu.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Moja rodzina ostatecznie dorobiła się kilkunastohektarowego gospodarstwa. Utrzymywało się z niego sześć osób: rodzice i czworo dzieci, z których ja byłem najstarszy. Jak już wspominałem, po ukończeniu Szkoły Podstawowej w Kałęczynie w 1954 r., dostałem się do Liceum Pedagogicznego w Szczytnie, kończąc je w 1961 r. Zgodnie z pragnieniem mojej matki, własną ambicją i namową nauczycieli, zdecydowałem się wystartować na studia.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Na przełomie XIV i XV w. położony w centralnym punkcie wielkich dóbr ziemskich Rańsk stał się wkrótce „małą metropolią” dla okolicznych wiosek i folwarków.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Dlaczego o Bechmannach piszę w takich szczegółach? Czynię to dlatego, że była to największa przyjaźń we wsi między tą a moją rodziną. Mimo że w grę wchodziła świeża wojenna rana, to jednak okazało się, że dobrzy ludzie potrafią się zbliżyć do siebie bez względu na pochodzenie.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
Chcę zwrócić uwagę na kolejny szczegół życia społecznego, nie tylko w Rańsku. Otóż lata powojenne wnosiły dużą zażyłość środowiskową. Nie było tak, żeby jeden mijając drugiego nie zagadnął go z życzliwością. Ludzie sobie nawzajem pomagali, na przykład pożyczając maszyny rolnicze. Chodzili do sąsiadów do młócki, bądź do zbierania ziemniaków. Potem tamci przychodzili na odrobek i prace wymagające zaangażowania większej liczby osób nie nastręczały trudności.
- Szczegóły
- Kategoria: Historia
W 1954 r. poszedłem do szkoły podstawowej w odległym o 3 kilometry Kałęczynie. Trzeba było zimą i latem pokonywać tę odległość na piechotę. Zimy nie były wtedy takie łagodne jak dzisiaj. Nauka nie sprawiała mi trudności, należałem pod tym względem do czołówki klasowej. Szkołę podstawową ukończyłem w 1961 r. Za namową mamy i nauczycieli złożyłem dokumenty do Liceum Pedagogicznego nr 8 w Szczytnie.