Jesteśmy właśnie pomiędzy dwiema ważnymi, mazurskimi rocznicami historycznymi. Niedawno obchodziliśmy 609. rocznicę bitwy pod Grunwaldem.
Lipniki to niewielka wieś pod Jedwabnem. Do 1945 r. nosiła nazwę Lipnicken. Niewiele wiadomo o jej początkach, można się tylko domyślać, że Lipniki jako majątek rycerski istniały prawdopodobnie już w czasach krzyżackich.
W piątek w Muzeum Mazurskim w Szczytnie otwarto nową, stałą wystawę „Historia Szczytna i okolic. Od pradziejów do współczesności”.
Nie tak dawno na Facebooku na jednej ze stron zajmujących się dziedzictwem regionalnym ktoś stwierdził, że powojenni propolscy działacze warmińscy byli komunistycznymi kolaborantami. Chodziło między innymi o znaną poetkę Marię Zientarę Malewską. Słowa te wywołały ostrą dyskusję a ich autor nie odważył się pod nazwiskiem do nich przyznać.
W połowie grudnia 1949 r. J. Kuc, przewodniczący Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej KW PZPR w Olsztynie, odbył z K. Małłkiem rozmowę i odebrał mu legitymację partyjną. K. Małłek nie pogodził się z wyrzuceniem partii. Napisał odwołanie do KW PZPR i do Centralnej Komisji Kontroli w Warszawie.
Od 18 kwietnia 1946 r. Mazurski Uniwersytet Ludowy swoją siedzibę miał w Rudziskach Pasymskich.
Mazurski Uniwersytet Ludowy (a we wcześniejszych założeniach ich cała sieć) w Pasymiu był pierwszym etapem, gdzie młodzież poddawana była repolonizacji, by w następnej kolejności podjąć pracę lub naukę w zwykłej szkole.
Historia Mazurskiego Uniwersytetu Ludowego wiąże się nierozerwalnie z osobą Karola Małłka, jednego z najbardziej znanych działaczy mazurskich, którego nazwano „Królem Mazurskim”. Po wojnie Karol Małłek był między innymi: prezesem Mazurskiego Instytutu Naukowego i radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie.
W latach trzydziestych XX w. Pasym był jednym z najważniejszych ośrodków sportowych w Prusach Wschodnich.
Jeruty lokowano 21 lipca 1706 r. jako wieś szkatułową na 11 włókach. Lokatorem wsi był Fryderyk Speck z Marksewa (ten sam, który założył pobliskie Olszyny). Za 100 guldenów otrzymał on łan zwolnionej z podatków ziemi. Natomiast gmina wiejska otrzymała sześć lat wolnych od podatków.
W 1918 r. 32-letnia Lisbeth wyszła za młynarza Brunona Henkela, którego poznała za pośrednictwem czasopisma „Der Müller”.
Młyn na Omulwi w Wielbarku istniał już w średniowieczu. W latach 20. XIX w. prowadził go Jorbandt, który w 1826 r. chciał go wydzierżawić.
Po wybuchu I wojny światowej położone przy granicy Faryny patrolowali żołnierze niemieccy.
Faryny lokowano 30 stycznia 1662 r. na 60 włókach lasu. Nawet w dokumencie lokacyjnym teren przyszłej wsi nazwano dziczą. Lokatorzy: Wojtek Marczinzek i Paul Lasers z Kiełbonek wspólnie pełnili urząd sołtysa. Pozostali osadnicy otrzymali 5 lat zwolnienia z podatków.
Wielbark położony był przy ważnym trakcie, prowadzącym z Warszawy do Królewca i dalej do Inflant.
Otto Hipler prowadził w Wielbarku tartak, strugarnię oraz wytwórnię cegieł silikatowych i elementów betonowych. Od 1929 r. należał też do niego niewielki, w pełni zautomatyzowany i zatrudniający 2 osoby, młyn w Sadku.
Kolonia założona została w Spychowskim Lesie w 1820 r. przez osadników mazurskich, którzy osiedlili się po I rozbiorze w Polsce, ale w czasach późniejszych wrócili do Prus.
Staroobrzędowcy
Na początku drugiej połowy XIX w. Paweł Ledniewow założył w Spychowie żeński klasztor staroobrzędowców.
W 1900 r. w gospodzie Junga odbyło się spotkanie założycielskie ochotniczej straży pożarnej. Głównym inicjatorem jej założenia był właściciel młyna Emil Neubacher, pełniący od 1901 r. funkcję sołtysa Spychowa.
Pierwszą szkołę założono w Spychowie przed 1740 r. W 1898 r. drewniany, kryty trzciną budynek szkolny spłonął.
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.